Recykling we Francji – co różni go od polskiego systemu? Przewodnik dla eksporterów i importerów

Jednym z krajów, w którym na przestrzeni ostatnich lat znacząco spadło składowanie odpadów, jest Francja. Mówiąc prościej, francuskie odpady rzadziej trafiają na wysypiska, a coraz częściej są poddawane recyklingowi lub spalane w celu uzyskania z nich energii. Jakie są najważniejsze zasady przetwarzania odpadów w kraju nad Sekwaną? Co różni francuski system recyklingowy od polskiego? Poniżej prezentujemy garść praktycznych informacji dla eksporterów i importerów działających na rynkach zagranicznych.

Z jakimi problemami w zakresie składowania i przetwarzania odpadów zmaga się Francja?

Odpady, zwłaszcza opakowania oraz tworzywa sztuczne, zalewają europejskie rynki. Na szczęście coraz więcej państw zdaje sobie sprawę, że śmieci to surowce, na których można powtórnie zarobić. Francja to jeden z krajów poddających recyklingowi coraz więcej odpadów. Francuskiemu systemowi recyklingu niewiele brakuje do europejskich liderów takich jak Austria czy Niemcy.

W państwie nad Sekwaną każdego roku odzyskuje się nawet do 40-50% odpadów. Dla porównania w naszym kraju wskaźnik ten kształtuje się na poziomie 20-30%. Jednak istnieją pewne wyzwania, z jakimi mierzy się Francja w zakresie składowania i przetwarzania śmieci. Jednym z głównych problemów jest mieszanie się odpadów nadających się do rozkładu (np. żywności) z niebezpiecznymi związkami znajdującymi się w niektórych przedmiotach codziennego użytku, w tym w zużytych urządzeniach elektronicznych. Dlatego państwo podejmuje coraz więcej kroków, aby zmniejszyć ilość odpadów poprzez recykling i ich ponowne wykorzystanie.

Czym jest i co oznacza logo Triman?

Jednym z najbardziej charakterystycznych elementów dla systemu recyklingowego we Francji jest logo Triman. Umieszczenie takiego znaku jest obowiązkowe na produktach i opakowaniach nadających się do recyklingu. Logo Triman zostało wprowadzone do użycia w 2015 roku na podstawie francuskiego dekretu nr 2014-1577 w sprawie wspólnego oznakowania produktów nadających się do recyklingu, które podlegają sortowaniu. Obowiązek oznakowania tym symbolem dotyczy wszystkich towarów przeznaczonych do powtórnego przetworzenia. Można go więc znaleźć na opakowaniach, tekstyliach, oponach, meblach itp.

Jakie przepisy regulują odpowiedzialność producentów za zbieranie i recykling odpadów we Francji?

Ważnym działaniem regulującym odpowiedzialność producentów za zbieranie, recykling oraz utylizację odpadów we Francji jest Rozszerzona Odpowiedzialność Producenta. To obowiązek, który został wprowadzony na mocy dyrektywy Parlamentu Europejskiego 851/2018. System ten zobowiązuje przedsiębiorców do ponoszenia organizacyjnej i finansowej odpowiedzialności za gospodarowanie odpadami opakowaniowymi na każdym etapie cyklu życia produktu.

Rozszerzona Odpowiedzialność Producenta stanowi jedno z kluczowych narzędzi francuskiej polityki środowiskowej, a jego celem jest zminimalizowanie negatywnego wpływu produktów na środowisko poprzez propagowanie ekoprojektowania, zwiększenie działań w ramach recyklingu oraz odciążenie publicznego budżetu od kosztów gospodarowania odpadami.

Czym różni się system recyklingowy we Francji od przetwórstwa odpadów w Polsce?

Francuski system recyklingu na tle innych krajów, w tym Polski, wyróżnia się przede wszystkim dobrze rozbudowaną siecią zakładów recyklingowych, zaawansowanymi metodami segregacji odpadów, a także wzrastającą świadomością społeczeństwa na temat skutecznego odzyskiwania surowców wtórnych.

Dla efektywności działań recyklingowych we Francji istotne znaczenie ma również polityka środowiskowa podejmowana przez państwo. Obywatele kraju nad Sekwaną coraz bardziej angażują się w ochronę przyrody i regularne rozdzielanie odpadów. Ważną częścią wieloletniego programu mającego na celu redukcję ilości odpadów jest też zakaz pakowania owoców i warzyw w plastikowe opakowania jednorazowe oraz brak zgody na sprzedaży plastikowych słomek, kubków i sztućców. Każdy producent lub dystrybutor planujący działalność we Francji powinien mieć świadomość specyfiki polityki recyklingowej w tym kraju i różnic pomiędzy systemem polskim a francuskim.